zondag 30 april 2017

KK dag 2




Een stadsbezoek is het volgende programma onderdeel. Eerst hebben we de blog een update gegeven en daarna richting centrum. We hebben besloten een stukje te lopen naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum dat ongeveer een halfuur lopen is. We moeten wel twee keer een vierbaansweg oversteken en dat staat gelijk aan zelfmoord. Ze zijn hier niet ingesteld op voetgangers dus houden ze er geen rekening mee. Je moet hier eerst goed naar rechts kijken en dan links (het verkeer rijdt links in Malaysia) en proberen zonder schade over te komen. Geduld hierbij is een noodzaak. We brengen eerst een bezoek bij Ma Bakery. Die hebben buiten lekkere dingetjes ook internet en hier proberen we nogmaals of we een Uber chauffeur kunnen strikken. En na "de koffie met" komt inderdaad een Uber taxi. We stijgen in en raken aan de praat met de chauffeur die van beroep eigenlijk fotograaf is. Wij vragen een aantal dingen aan hem over de stad en hij legt uit wat wel en niet goed is voor de toeristen. Daarbij komt ook nog dat Uber je voor de helft van het geld keurig rondrijdt. Er gaan hier nog geen verhalen over Uber chauffeurs die de kluit belazeren alhoewel ze op de luchthaven worden gemeden als de pest. Ze rijden hier op de klok; des te langer de rit des te meer je moet betalen.
Bij het Waterfront stappen we uit en gaan de de stad verkennen.
Langs het Waterfront is het een drukte van belang. We zijn net op tijd om te zien hoe de vissersvloot de haven verlaat.




Naast mij staat een tandeloze jongen die een shirt draagt van Bayern München. Als ik aan hem vraag of hij soms fan is lacht hij zijn anderhalve tand bloot en roept yes yes yes!! Maar wij hebben Ajax zeg ik hem. Dan is hij niet meer te stoppen en beweert met een aantal handgebaren dat dat helemaal niks is. Nee Bayern en wijst nogmaals op zijn heel erg nodig in de was moetende shirtje.


We komen nu bij een kleine inham wat op een haventje lijkt. Er liggen wel 15 motorbootjes met redelijk wat pk. Ze worden om beurten volgeladen met mensen die dan vol speed vertrekken naar een eiland voor de kust. Zonder zwemvesten zitten moeders met kinderen en een enkele man. Wij hoorden van mensen dat op de eilanden erg veel Filepijnen wonen en die komen dan vooral in het weekend boodschappen doen. Maar aan de veiligheid wordt niet zoveel aandacht geschonken. Het zijn een soort zzp ers die de bootjes bemannen en voor een appel en een ei de overtocht maken.
Anders is het even verderop aan de pier waar de boten liggen die wel veilig zijn.
Eerst een kaartje kopen, dan een zwemvest aan en dan pas aan boord op weg naar een van de eilanden.



We gaan verder en slenteren wat over de markt bij de vissershaven en krijgen wat te proeven wat een vrucht die op een mango lijkt. Of we niet een kilo of wat willen kopen, ze zijn gezond en lekker! Als we uitleggen dat we backpackers zijn en erg op de kilo's moeten letten dringt de man niet verder aan en wenst ons een fijne voortzetting van de dag.
In een enorme loods ernaast is nog maar eens een groentemarkt waar hele straten met bananen te koop worden aangeboden. 



Sommigen verkopers zijn al zo lang op dat ze even een dutje doen naast hun waren. Na anderhalf uur markten bezoek gaan we even afkoelen in een shopping Mall. Hier staat de airco op vol; buiten is het inmiddels 34 graden en we kunnen een beetje verkoeling wel gebruiken.




We hebben hier bij het Waterfront wel 4 grote shopping Mall's gezien. Een gewone,een luxe en super de luxe en ook een waar wij zelfs niet naar binnen gaan omdat we denken dat alleen bij het bestellen van koffie de credit card al leeg is.





We sluiten de dag af bij een echt Maleis restaurant en dit moet wel goed zijn gezien de krantenknipsels aan de muur. Midden in de zaak zit een "moeder overste" die het geld beheert. Als we goed kijken is het de dame op de krantenfoto, maar nu vele jaren en een aantal tanden later. Zij heeft destijds iets uitgedokterd waardoor ze de beste en de lekkerste rijst op een bord toverde. 






Nu zit ze midden in de zaak de boel goed in de gaten te houden. Voor het koken heeft ze een kok in dienst. Een paar Heineken biertjes worden naar binnen geklokt en er achteraan een bordje heerlijke nasi van fantastische rijst. Nu richting Guesthouse, morgen weer een dag. 


Selamat Malan


Geen opmerkingen:

Een reactie posten