Gunung
Mulu National Park dag 2
Na
eerst een rode kaart te hebben uitgereikt aan een dikke salamander die onze
slaapkamer had ingepikt konden we naar bed. Maar de rust is van korte duur.
Zelden
in mijn leven heb ik het zo hard horen regenen als hier. Onafgebroken vallen er
geweldige stortbuien. We knijpen hem een beetje omdat we gisteren hoorden dat
er een paar dagen terug ook al twee vluchten zijn gecanceld van wege de vele
regen. De start- en landingsbaan is erg kort en bij erg nat weer kan er geen vliegtuigje
landen. En ook de trip door de jungle komt in het gedrang vanwege het water in
de rivier dat maar zo met een meter stijgt en de stroming in het kwadraat laat
toenemen. Gelukkig wordt het tegen de ochtend toch nog droog en kunnen we,
nadat we afscheid hebben genomen van Brenda en James, naar het National Park om
te informeren of de tocht naar Clearwaterval kan door gaan. Diana brengt ons
weer naar de hoofdingang en we spreken met haar af dat ze ons om 13.00 uur weer
oppikt voor de airport.
De
trip naar Claerwaterval kan door gaan, alhoewel een beetje aangepast.
De
eerste stop is bij een klein dorpje in de jungle waar een markt is. Volgens de
gids is het nu een floodmarket vanwege de heftige regenval in plaats van een
wandelmarkt. Ze gaan in ieder geval kijken of het mogelijk is om aan land te
gaan en de plaatselijke middenstand te voorzien van extra valuta.
Het is
geweldig om zo laag boven het water te genieten van de jungle met zijn
ongekende natuurschoon.
Ook
dit maal hebben we geluk. We kunnen ook nog even aan land en daarna gaat het
verder naar een volgende stop: de Wind Cave. Het druipt overal van het nat zowel
binnen als buiten de grot. De gids heeft ook niet gezegd dat het binnen droog
zou zijn en er zijn zelf stukken bij waar je je onder een douche waant. De
Limestone waar de grot mee opgebouwd is blijkt verre van water bestendig. We
genieten weer van al het moois en vooral de koningskamer van de grot maakt veel
indruk. Op naar de volgende stop. Daar zouden de liefhebbers kunnen zwemmen in
kristalhelder water maar door de enorme regenval van vannacht en het stijgen
van de waterspiegel is de kleur van het water veranderd van glashelder naar drabbig
groen en de stroming is zo hard dat op aanraden van de gids je beter niet kan
gaan ronddobberen.
Trouwens
niemand maakt aanstalten. Nu op naar de Clearwater Cave en dat is wel weer een
dingetje voor onze twee Engelse vriendinnen die ook weer van de partij zijn. Ze
staan niet te juichen bij het aanhoren van het aantal treden dat er beklommen
moet worden. Ze zijn de vermoeidheid van gisteren nog niet helemaal kwijt. Maar
als de gids aangeeft dat er een “herengrot” is klaren de gezichten weer op en
gaan ze voor de eerste 200 treden. Happend naar zuurstof komen ze boven en
hijgen naar de gids dat ze vandaag ook nog hun rugzakken moeten inpakken, de
haartjes wassen en een schone blouse aantrekken om dan te verkassen naar Sabah.
Het blijkt dat na de eerste trap er nog een paar van deze lengte voor ons
liggen te wachten. Ook wij voelen de bovenbenen af en toe maar we geven geen
krimp. Na een klein uurtje en een bezoek aan de heren en de dames Caves staan
we boven aan de trap op een klein plateau uit te blazen. Iedereen fotografeert
iedereen en dan dalen we af naar de rivier.
En omdat we een klein half uurtje
hebben overgehouden is het voorstel van de Engelse dames aan de gids, om terug
te gaan naar het begin omdat er toch geen frisse duik inzit in de rivier en zij
de tijd nodig hebben om in te pakken en hun vlucht te halen. Wij zijn ook akkoord
omdat we dan nog een kleinigheid kunnen eten.
Om 13.00 uur staat Diana klaar en
brengt ons naar de airport om drie kwartier later te vertrekken naar Miri. Het is
een geweldige belevenis om dit in zo’n vrij korte tijd mee te maken. We laden
snel de telefoon nog even op. Omdat we alleen van 18.00 uur tot 24.00 uur
stroom hadden, daarna ging de aggregaat uit, waren al onze electra spulletjes
aan het eind van hun latijn. Machtig om mee te maken en een aanrader voor elke
natuurfreak !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten