Bij
aankomst in Kutching gaan we natuurlijk eerst in de verkeerde rij bij de douane
in de rij staan. Als we aan de beurt zijn worden we vriendelijk naar een andere
rij verwezen waar we weer achteraan moeten gaan staan.
De
afhandeling verloopt verder prettig, na twee vingerafdrukken, een foto en
stempel mogen we op zoek naar de bagageband en daarna naar een taxi.
In het
vliegtuig had Renée de tip gekregen om de app van Uber taxi’s te downloaden,
dat zou behoorlijk in de ritprijs schelen. Bij de infobalie wordt het ten
zeerste afgeraden, dan reizen we op eigen risico!
Verzekeringstechnisch
niet handig horen we. We kunnen een “normaal” taxikaartje kopen in de hal van
het vliegveld en voor RG 26 ( Eu 5,20) worden we voor de deur van Waterfront
Lodge afgezet.
We
worden vriendelijk ontvangen en mogen al naar onze kamer waar we de bagage
kwijt kunnen. Van de taxichauffeur hebben we al een plattegrond van Kutching
gekregen en we kunnen zo de stad in lopen.
Omdat de
eerste tropische bui ons verrast gaan we snel een Mall in. We slenteren er wat
rond en als het minder hard gaat regenen gaan we weer naar buiten de Chinese
wijk in.
Een van
de eerste dingen in de wijk is een Chinese tempel.
Intussen
knorren onze magen en als we een uithangbord zien van Café Kak is Thomas niet
te houden. Daar gaan we eten!! Moeder in de keuken maakt een prima bord met
noodles en we kunnen weer op pad.
De
volgende wijk is een Indiase wijk met een Sikh tempel. Als we onze schoenen uit
doen en ons hoofd bedekken mogen we binnen komen kijken. Beneden is de hal, op
de eerste verdieping de keuken en daar boven is de gebedsruimte. Een aardige
Sikh legt uit dat als je nu goede dingen doet je het in je volgende leven nog
beter krijgt. Rijkdom zit vooral in je hart en niet in materiele zaken volgens
hem.
Hij wil
wel met ons op de foto en we krijgen een hand vol caramelsnoepjes.
Verder
lopend komen we bij het volgende gebedshuis: een moskee. Ook hier mogen we
binnen komen maar wel eerst de schoenen uit en een “jurk met capuchon“
aantrekken.
Die jurk moeten we bij een bewaker aantrekken en hij zegt dat we
binnen beslist niet mogen fotograferen. Binnengekomen worden we direct
aangesproken door de Imam. Hij wil weten waar we vandaan komen Nadat hij het
een en ander uitgelegd heeft pakt hij zijn telefoon en vraagt er een tweede man
bij. Die moet een foto maken van de Imam met ons samen!
Daarna
mogen we zelf net zoveel foto’s maken van het interieur als we willen en ja….
Als de Imam het zelf zegt…..houden wij ons niet in!
We
sluiten de dag af met een lekkere maaltijd bij een Vietnamees.
Wat ons
tot nu toe opvalt is dat de temperatuur lekker hoog is, minimaal 30 graden, dat
er af en toe een stevige bui valt die aanvoelt als een warme douche, dat de
bevolking erg vriendelijk en behulpzaam is en het eten vinden wij extreem
lekker!!
Morgen
gaan we op pad in de omgeving.
Selamat Makan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten